Ur. 28.09.1947, literaturoznawca, specjalność: historia literatury polskiej i komparatystyka. W latach 1965-1970 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, po studiach został pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Polonistyki, gdzie pracuje do dnia dzisiejszego. Tu uzyskał wszystkie stopnie naukowe: magistra w 1970 r., doktora w 1975 r., doktora habilitowanego w 1988 r., tytuł naukowy profesora otrzymał w 2002 r. Od 1997-2007 roku był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego, w kwietniu 2007 r. został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego. Kierownik Zakładu Literatury XX wieku w Instytucie Literatury Polskiej UW w latach 2001-2005, potem i obecnie dyrektor Instytutu Literatury Polskiej. Kierownik Pracowni Badań Literackiej Kultury Mniejszości.
Jako lektor języka i kultury polskiej nauczał na uniwersytetach w Getyndze (1975-1977), w Coal Mining Management College w Pekinie (1987-1989), w Instytucie Slawistyki w Tybindze (1990-1994), jako Gastprofessor wykładał literatury zachodniosłowiańskie na uniwersytecie w Heidelbergu w semestrze zimowym 1996/97 i letnim 2000 r. W celach studialnych, konferencyjnych i wykładowych przebywał na uniwersytecie wiedeńskim, obu berlińskich, uniwersytecie w Saarbrücken, Bonn, Passau, Trewirze, Tybindze, Pradze, Brnie, Debreczynie, Budapeszcie, Bukareszcie, Mińsku, Drohobyczu, Lwowie, Neapolu, Wilnie, Wiedniu, Sofii i in.
W latach 1993-1995 korzystał z grantu naukowego Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Pradze (rezultatem jest książka pt. Dekadentyzm współczesny…), a w roku akad. 1997/98 z grantu dydaktycznego Open Society Institute w Budapeszcie.
Zajmuje się historią literatury i kultury polskiej w kontekście światowym, jego prace koncentrują się wokół takich kategorii, jak: historia idei, wielokulturowość, tożsamość kulturowa i etniczna, inność/obcość, e/migracyjność, postkolonializm w literaturze, pogranicza i stereotypy kulturowe, antropologia literatury, komparatystyka, tradycja żydowska w Polsce, dekadentyzm, awangarda, modernizm literacki, postmodernizm i ponowoczesność itp. Tych zagadnień dotyczą jego prace z ostatniej dekady.
Opublikował 10 książek własnych, kilkadziesiąt artykułów naukowych w pismach polskich i zagranicznych oraz wiele tekstów w pracach zbiorowych, omówień encyklopedycznych, artykułów popularno-naukowych i recenzji. Wypromował trzech doktorów, jest opiekunem naukowym kilkunastu doktorantów. Brał udział w wielu konferencjach krajowych i międzynarodowych.
Wydał następujące książki oryginalne:

1. Stanisław Piętak. Studium historycznoliterackie (1977);
2. Tadeusz Breza (1982);
3.„Nierzeczywista rzeczywistość”. Twórczość Andrzeja Kuśniewicza na tle epoki (1987); 2004 (wyd. II zmien.)
4. Polska awangarda prozatorska (1995);
5. Dekadentyzm współczesny. Główne idee, motywy i postawy modernistyczne w polskiej i niemieckojęzycznej literaturze XX wieku (1996 – grant Central European University);
6. Literatura polska 1945-1995. Główne zjawiska (1997 – podręcznik dla licencjatów);
7. Postmodernizm – myśl i tekst (2000);
8. Swój/Obcy/Inny. Z problemów interferencji i komunikacji międzykulturowej (2001);
9. Projekt krytyki etycznej. Studia i szkice literackie, 2005;
10. Komparatystyka dyskursu / Dyskurs komparatystyki (2009)

Był inicjatorem i współredaktorem tomów zbiorowych:

1. Modernistyczne źródła dwudziestowieczności, red. M. Dąbrowski i A. Makowiecki, 2003;
2. Dwudziestowieczność, red. M. Dąbrowski i T. Wójcik, 2004;
3. Czytane na nowo. Polska proza XX wieku a współczesne orientacje w badaniach literackich, wstęp M. Dąbrowski, red. M. Dąbrowski i H. Gosk, 2004;
4. Drohobycz wielokulturowy, red. M. Dąbrowski i W. Meniok, 2005 (tom dwujęzyczny, polsko-ukraiński);
5. Mniejszości, red. M. Dąbrowski ( w cyklu: „Literatury słowiańskie po roku 1989”, patrz niżej), 2005;
6. Czytane na nowo. Proza obca a współczesne orientacje w badaniach literackich, red. M. Dąbrowski i M. Kliszcz, Warszawa 2006;
7. Pisarze polsko-żydowscy XX wieku. Przybliżenia, red. M. Dąbrowski i A. Molisak, Warszawa 2006;
8. Lektury inności. Antologia, red. M. Dąbrowski i R. Pruszczyński, Wyd. Elipsa, Warszawa 2007;
9. Lektury płci. Polskie (kon)teksty, red. M. Dąbrowski, Warszawa 2008.

W latach 2003-2006 współkierował (wraz z prof. Janaszek-Ivanickovą) pracami Międzynarodowej Sieci Naukowej powołanej do realizacji projektu pt. „Literatury słowiańskie po roku 1989 w dialogu z Europą i światem. Nowe zjawiska, tendencje, perspektywy”. W tym cyklu ukazały się w roku 2006 cztery tomy opracowań: tom 1 pt. Transformacja (red. Halina Janaszek-Ivaničkova), tom 2 – Feminizm (red. Ewa Kraskowska), tom 3 – Podmiotowość red. Barbara Czapik-Lityńska, tom 4 – Mniejszości, red. Mieczysław Dąbrowski).

Jest członkiem Societas Jablonoviana (Lipsk), International Comparative Literature Association, Komisji Literatury Porównawczej Międzynarodowego Komitetu Slawistów (2005-2008), członkiem Rady Programowej portalu „Wolne Lektury”, zastępcą red. nacz. „Rocznika Komparatystycznego”, członkiem redakcji „Prac Filologicznych. Seria literaturoznawcza”, członkiem Rady Redakcyjnej „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego” i „Romanoslavica” ( Bukareszt).

Adres służbowy:
Instytut Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego,
ul. Krak. Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa, Poland
mieczyslaw.dabrowski@uw.edu.pl