(ur. 1954), muzykolog, dr hab., prof. w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zainteresowania badawcze – historia polifonii średniowiecza we Francji, a także muzyki późnego renesansu i baroku we Włoszech (ze szczególnym uwzględnieniem problematyki tonalności dzieł II połowy XVI i początku XVII w.), dzieje muzyki polskiej XVII w. oraz recepcja włoskiej kultury muzycznej w ówczesnej Rzeczypospolitej. Ważniejsze prace: Izorytmiczna koncepcja dzieła muzycznego. Epoka Notre Dame. Ars antiqua - Ars nova - Ars subtilior. Epoka burgundzka (Kraków 1988); Bartłomiej Pękiel. Opera omnia. "Monumenta Musicae in Polonia", 2 t. (Kraków 1994); Modalność dzieł Claudia Monteverdiego. Związki z tradycją polifonii renesansu (Kraków 1997); Polifonia średniowiecza (2000, 22009); Chromatyka w procesie przemian techniki dźwiękowej przełomów XVI i XVII oraz XIX i XX w. "Muzyka" 2000 nr 1; Tonalne i modalne aspekty „Degli madrigali a cinque voci del Prencipe di Venosa libro sesto” (1611). „Res facta Nova” VI, 2003; Modalność w polifonii i przemiany techniki dźwiękowej w muzyce średniowiecza i renesansu w świetle „Historii harmonii i kontrapunktu” Józefa M.Chomińskiego. „Muzyka” 2006 nr 1-2; Koncepcja tonalna „L’Orfeo” i jej funkcje wyrazowe, w: Historia muzyki XVII wieku. Muzyka we Włoszech: Dramma per musica, cz. I, red. Zygmunt M.Szweykowski, Kraków 2008; The Role of Italian Musical Culture in the 17th-century Polish-Lithuanian Commonwealth in Light of Polish Musicological Historiography, w: Early Music. Context and Ideas, Kraków 2008.