Psycholog, psycholingwista.

Ważne fakty z życiorysu naukowego: studia psychologiczne na Wydziale Psychologii i Pedagogiki UW w latach 1972-1977, magisterium z psychologii pod kierunkiem prof. Tadeusza Tomaszewskiego (1977), doktorat nauk humanistycznych pod kierunkiem prof. Grace Wales Shugar (1982), habilitacja z psychologii-psycholingwistyki rozwojowej w roku 1991, tytuł profesora nauk humanistycznych w 2001 r.

Główne funkcje: współtwórczyni Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych (MISH) na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1994-2008 zastępca Kierownika/Dyrektora Kolegium MISH UW.
Od roku 2000 współpracuje (jako egzaminator i tutor) z Akademią Artes Liberales (AAL). Od 2008 roku koordynator Programu AAL, kierownik Międzyuczelnianego Programu Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich AAL. Na Wydziale Psychologii UW: kierownik Zakładu Psycholingwistyki (od 1993 r.) i kierownik Katedry Psychologii Poznawczej (od 2002 r.). Inicjatorka i redaktor naczelna czasopisma Psychology of Language and Communication (od roku 1997), redaktor Serii Wydawniczej Język – Poznanie – Komunikacja (od roku 1991).

Członkostwo z wyboru w Komitecie Wykonawczym International Association for the Study of Child Language (od 2005r.), w Komitecie Psychologii PAN (od 2007r.). Członkini Rady Wydziału Psychologii UW (od 1992 r.), Rady Naukowej Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW (od 1994 r.) i Rady Naukowej Instytutu Psychologii PAN (od 2003 r.). Profesor zwyczajny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej.

Ważniejsze publikacje: Nawiązywanie interakcji społecznych przez małe dziecko (1984), Twórczość językowa dziecka w sytuacji zabawowo-zadaniowej (współautor: G.W. Shugar, 1988), Tworzenie opowiadań przez dzieci. O linii i polu narracji (1991), Światy fabuły w narracji dziecięcej (2000), Studies in the psychology of child language (red., 2005), Psychologia języka dziecka. Osiągnięcia, nowe perspektywy (współred. G.W Shugar, 2007).

Zainteresowania naukowe: kompetencja językowa i kompetencja komunikacyjna – przejawy i rozwój, społeczno-sytuacyjne ramy dyskursu, pejzaż akcji i pejzaż świadomości w narracji dziecięcej,
odpowiedzialność za słowo