Agnieszka Turska-Kawa
Asystent w Zakładzie Komunikacji Społecznej w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego, absolwentka psychologii i politologii w ramach MISH oraz studiów II stopnia w Akademii Artes Liberales, uczestniczka I-ej edycji Międzyuczelnianego Programu Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich AAL.
W 2002 roku podjęłam studia dziennie na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych w Uniwersytecie Śląskim. W rzeczywistości zdecydowałam się na MISH, ponieważ nie potrafiłam podjąć decyzji, co chcę studiować. Tradycyjny sposób zdobywania wiedzy, ukierunkowany na jedną specjalizację nie był dla mnie satysfakcjonujący, nie potrafiłam też wskazać tej jednej specjalizacji, z którą chciałabym się związać na całe życie. MISH, a później Akademia Artes Liberales, w której szeregi wstąpiłam po 3 latach, w pełni pozwoliły mi zakosztować różnych fakultetów, pokazały różne sposoby zdobywania wiedzy (konferencje, seminaria, nocne rozmowy podczas sesji, sztuka itp.) Umożliwiły mi realizację rozmaitych przedsięwzięć naukowych. Jeszcze bardziej ukształtowały moje zainteresowania naukowe i uświadomiły, że tylko ja sama jestem odpowiedzialna za własny rozwój naukowy i ode mnie zależy, jak wykorzystam lata studiów. Ponadto poznałam ludzi, z którymi do dzisiaj, mimo odległości i wielu innych obowiązków potrafimy godzinami prowadzić naukowe dysputy przez komunikatory internetowe.
W 2006 roku rozpoczęłam studia doktoranckie na Wydziale Nauk Społecznych. Są to studia w zakresie nauk o polityce, jako jedyna spośród kandydatów (na podstawie osiągnięć naukowych) zostałam przyjęta na studia o charakterze stacjonarnym. Równolegle kończyłam drugie magisterium na Wydziale Pedagogiki i Psychologii. Praca zawodowa pozytywnie zweryfikowała moje kompetencje społeczne i naukowe. Okazuje się, że to, co kiedyś mi mówiono na temat nieprzydatności interdyscyplinarnych studiów (po których ma się wiele, a w rzeczywistości nic konkretnego) nie jest prawdą. Interdyscyplinarność jest moim atutem, a rozległe zainteresowania umożliwiają wielopłaszczyznowe spojrzenie na podejmowane kwestie szczegółowe.
W trakcie studiów doktoranckich podjęłam pracę na stanowisku psychologa w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bytomiu. Podczas studiów magisterskich zdobyłam cenne doświadczenie dziennikarskie, które ułatwia mi pracę ze studentami. Doświadczenie to ukazało mi, jak cenna jest praktyka w pracy dydaktycznej. Podejmując pracę w Poradni chciałam zdobyć niezbędne doświadczenie, by móc lepiej przekazywać studentom wiedzę psychologiczną. Jednak w momencie, gdy praca na stanowisku psychologa zaczęła pochłaniać mnie coraz bardziej, kolejne szkolenia uszczuplały mój czas przeznaczony na pisanie i pracę naukową, podjęłam trudną decyzję o rezygnacji z Poradni i poświęceniu się wyłącznie pracy w Uniwersytecie. Właśnie praca naukowo-badawcza praktycznie od zawsze była obecna w moich planach. Mam w sobie coś niespokojnego, co trudno określić, a nowe wyzwania naukowe to zaspokajają. Kolejne projekty, badania, przedsięwzięcia naukowe, zajęcia ze studentami, konferencje itp. pożytkują moją energię, a satysfakcja jest dla mnie największą nagrodą.
Studia w Akademii Artes Liberales nauczyły mnie odwagi naukowej oraz brania odpowiedzialności za swój rozwój naukowy. Problematyka kończonej właśnie rozprawy doktorskiej leży na pograniczu politologii, psychologii, socjologii i medioznawstwa. Myślę, że gdyby nie te studia być może nie odważyłabym się podjąć wielopłaszczyznowego tematu rozprawy i nie poszukiwałabym związków w różnych dziedzinach nauki. Ponadto Akademia, w ramach Międzyuczelnianego Programu Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich, do którego zostałam przyjęta, umożliwiła mi konsultacje z osobami, zajmującymi się podobną problematyką, a także pracę pod opieką drugiego promotora.
Moje plany naukowo-badawcze oscylują w dwóch obszarach, ukierunkowanych na poszukiwanie społecznych mechanizmów integrujących, odpowiedzialnych za budowanie społeczeństwa obywatelskiego: aktywnego, zintegrowanego, świadomego obowiązujących norm i wartości, zaangażowanego, stawiającego sobie ważne społecznie cele i zadania, dążącego do ich realizacji. Wyniki badań zrealizowanego autorskiego projektu badawczego potwierdziły przewidywane związki pomiędzy poziomem poczucia alienacji a użytkowaniem mediów. Wyniki te zachęcają mnie do poszukiwania sposobów praktycznego wykorzystania mediów jako zewnętrznego mechanizmu dezalienującego. Poczucie alienacji ma negatywne konsekwencje zarówno dla jednostki (najczęstsze związki z takimi zmiennymi jak: brak poczucia pewności siebie, mała otwartość, brak wiary, brak celów, trudności z podejmowaniem decyzji, poczucie własnej nieadekwatności, wysoki poziom lęku, poczucie osamotnienia, poczucie braku wartości, które mogłyby nadać życiu cel i kierunek, utrata wewnętrznych i nabytych wartości czy też konfliktem norm, który utrudnia orientację w otoczeniu społecznym), jak i dla społeczeństwa (niska aktywność obywatelska). Badania opinii społecznej wskazują, że problem alienacji w Polsce jest zagadnieniem znaczącym, stąd moje przekonanie o wartości planowanych działań. Moje zainteresowania naukowo-badawcze skupiają się także na psychologicznych aspektach zachowań wyborczych. Interesuje mnie, jakie zmienne psychologiczne (osobowościowe) różnicują osoby głosujące i niegłosujące oraz różne elektoraty. Znajomość mechanizmów psychologicznych, znaczących dla partycypacji wyborczej, może mieć swoje odzwierciedlenie w kampanii wyborczej kierowanej do społeczeństwa, która nie będzie zniechęcała elektoratów lub pozostawała obojętna, ale będzie mobilizowała i angażowała społeczeństwo w procesy decyzyjne, mające znaczenie dla jego rozwoju.
powrót do listy absolwentów MPISD AAL
