Ewa Kucytowska


Ewa Kucytowska



Studia w AAL rozpoczęłam w trakcie drugiego roku studiów na Uniwersytecie Śląskim. Na Uniwersytecie Śląskim studiowałam w ramach MISH, w trakcie studiów zrealizowałam program filologii polskiej, psychologii, filozofii. W 2003 roku uzyskałam magisterium z polonistyki, w 2004 roku z psychologii, w 2005 roku z filozofii. Przez pierwsze trzy lata moich studiów w AAL moim tutorem była prof. Danuta Ulicka z Instytutu Polonistyki. Moją uczelnią zewnętrzna był Uniwersytet Warszawski – uczęszczałam na zajęcia na polonistyce, psychologii, filozofii. Przez kolejne dwa lata studiów moją uczelnią zewnętrzną był Uniwersytet Jagielloński. W trakcie tych dwóch lat pracowałam pod kierunkiem dwóch tutorów – prof. Wojciecha Ligęzy z Wydziału Polonistyki oraz o. dr Jerzego Brusiło OFMConv z Międzyinstytutowego Zakładu Bioetyki PAT. W czasie studiów w Krakowie uczęszczałam na zajęcia na wydziałach polonistyki, filozofii, religioznawstwa.

Studia w Akademii były niepowtarzalną przygodą intelektualną, czasem, który na zawsze zmienił mój sposób postrzegania wielu zjawisk. Tylko dzięki Akademii miałam szansę uczestnictwa w sesjach naukowych poruszających zróżnicowane i ważne zagadnienia, udział w tym programie umożliwił mi także uczęszczanie na zajęcia z zakresu dość odległego od moich podstawowych studiów a interesującego mnie. Z perspektywy czasu mogę również powiedzieć, że studia w AAL w znacznym stopniu wpłynęły zarówno na drogę naukową jak i na pracę zawodową. W trakcie studiów pod kierunkiem prof. Ulickiej zajmowałam się przede wszystkim problematyką szaleństwa, autobiografizmu w literaturze. Opieka prof. Ligęzy pomogła mi zgłębić interesujące mnie zagadnienia dotyczące poezji Anny Kamieńskiej, Czesława Miłosza i Julii Hartwig. Pod kierunkiem o. Jerzego Brusiło zajmowałam się bioetycznymi aspektami podejmowania decyzji w stanach terminalnych, problematyką cierpienia, choroby, śmierci. Myślę, że swoistym uwieńczeniem moich studiów w ramach MISH oraz AAL jest obroniona w dniu 20 maja 2009 roku praca doktorska na temat „Dyskurs starości w poezji polskiej po II wojnie światowej (Na wybranych przykładach)”. Recenzentem tej pracy była prof. Danuta Ulicka, promotorem prof. Józef Olejniczak. Interesująca mnie kwestia dyskursu starości, sposobów wyrażania starości i cierpienia w poezji została poddana analizie na przykładzie poezji Czesława Miłosza, Anny Kamieńskiej, Julii Hartwig. Praca ta stanowiła wynik mojej wieloletniego zainteresowania tą problematyką, pozwoliła mi rozwinąć i wykazać swoje zainteresowanie filozoficznymi, literackimi aspektami tych zagadnień.

Na początku studiów w AAL w notatce zamieszczonej w Informatorze napisałam, że chcę zajmować się literaturą, zdobyć certyfikat psychoterapeuty. Sądzę, że uzyskanie stopnia doktora w zakresie literaturoznawstwa stanowi formę zrealizowania pierwszej części moich planów. Moja droga zawodowa jest obecnie związana z psychologią. Pracuję jako psycholog w Szpitalu MSWiA w Katowicach na Oddziale Leczenia Nerwic oraz w Poradni Zdrowia Psychicznego. Zajmuję się psychoterapią indywidualną i grupową osób z zaburzeniami nerwicowymi, depresyjnymi, lękowymi, zaburzeniami osobowości. Jednocześnie uczestniczę w kursie psychoterapii atestowanym przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne – jeżeli więc wszystko pójdzie zgodnie z planem to za kilka lat zdobędę certyfikat psychoterapeuty.

Sądzę, że zarówno wiedza zdobyta w trakcie studiów w AAL jak i doświadczenie wynikające z możliwości kontaktu z najwybitniejszymi naukowcami, autorytetami z wielu dziedzin (taką szansę dawały nam sesje dla studentów AAL oraz możliwość udziału w zajęciach na uczelniach zewnętrznych) jest doświadczeniem niezwykle ważnym w kontekście mojej obecnej pracy. Ta wiedza i doświadczenie dały mi bowiem nieco odmienną perspektywę postrzegania drugiego człowieka – pacjenta. Pozwoliły na dostrzeganie niejednoznacznych, złożonych motywów, uwrażliwiły na konieczność poznawania pełnej, nie ograniczającej się do jednej dziedziny wiedzy. Studia w AAL pokazały konieczność nieustannego wzbogacania wiedzy, poszukiwania, drążenia zagadnień, które wydają się jasne, zadawania wciąż nowych pytań. Ta postawa poszukiwacza wraz z postawą humanisty wydaje się szczególnie ważna zarówno w odniesieniu do pracy psychoterapeuty jak i w kontekście mojej obecnej pracy w służbie zdrowia.

Zainteresowanie etyką medycyny i bioetyką okazało się szczególnie ważne w kontekście mojej pracy w służbie zdrowia, moich dalszych planów związanych z psychoterapią określonych grup pacjentów. Praca zawodowa, kontakt z ludźmi zgłaszającymi się po pomoc niejednokrotnie wymagała ode mnie zrozumienia zjawisk, doświadczeń bezpośrednio związanych z etyką. Wiedza z zakresu etyki, przekonania ugruntowane na bazie bioetyki okazały się ważne również w kontekście innych pacjentów, z którymi mam zawodowo kontakt – osób ciężko chorych somatycznie, niejednokrotnie cierpiących na nieuleczalne choroby.

W chwili obecnej moje zainteresowania zawodowe i naukowe koncentrują się wokół kwestii związanych z psychoterapią. Prywatnie interesuję się literaturą – nieodmiennie fascynuje mnie Czesław Miłosz i Eugeniusz Tkaczyszyn – Dycki oraz bioetyką. Udało mi się zrealizować również część moich planów dotyczących chęci pomagania zwierzętom – współpracuję z lokalną fundacją na rzecz zwierząt. W ramach tej współpracy prowadzę dom tymczasowy co oznacza, że wzięte przeze mnie ze schroniska małe koty przebywają u mnie, są leczone, socjalizowane, pielęgnowane przeze mnie aż do momentu, kiedy znajduję im domy i trafiają do nowych właścicieli. Cieszę się z tego, że już osiemnaście kociąt znalazło w ten sposób swoje nowe domy.
Moja ścieżka zawodowa nie była być może typowa. Mam za sobą doświadczenie pracy w Ośrodku Interwencji Kryzysowej, liceum profilowanym i szkole zasadniczej jako nauczyciel, szkołach różnego typu i przedszkolu jako psycholog. Z perspektywy czasu widzę jednak, że każde z tych miejsc dało mi możliwość nie tylko zdobycia nowych doświadczeń i nauczenia się ważnych rzeczy, ale także przekazania spotykanym ludziom chociaż cząstki tej wiedzy i doświadczenia, które zyskałam dzięki AAL. Obecnie mam możliwość przekazywania chociaż części swojej wiedzy pracując w szkole policealnej gdzie uczę przedmiotów związanych z psychologią, filozofią. Ten rodzaj doświadczenia dydaktycznego daje mi możliwość przekazywania ludziom o różnych zainteresowaniach i odmiennych celach swoich doświadczeń, wiedzy, fascynacji niektórymi zjawiskami. Daje szansę pokazania bogactwa nauki i możliwości postrzegania jej jako fascynującej przygody.

Obecnie moje plany zawodowe koncentrują się wokół pracy psychologa, psychoterapeuty. Moje plany naukowe dotyczą przede wszystkim zdobycia certyfikatu psychoterapeuty. Chciałabym również dalej rozwijać swoje zainteresowanie etyką medycyny, etycznymi aspektami wybranych zagadnień medycznych. Wielką satysfakcją byłaby dla mnie możliwość współpracy z AAL. Doświadczenie własnych studiów w ramach AAL należało bowiem do najważniejszych, najbardziej owocnych i najbardziej rozwijających doświadczeń w moim dotychczasowym życiu.

powrót do listy absolwentów