Szturc Włodzimierz
Włodzimierz Szturc urodził się w Wiśle w 1959 roku. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w tymże mieście studiował indywidualnie na UJ teatrologię z poszerzonym programem polonistyki i filozofii pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Żmigrodzkiej z IBL PAN. Od 1981 roku pracuje w Instytucie Polonistyki UJ, obecnie w Katedrze Komparatystyki Literackiej. Od 1984 roku jest również wykładowcą historii teatru i dramatu w PWST w Krakowie, gdzie prowadzi seminaria magisterskie i dramaturgiczne na Wydziale Aktorskim i na Wydziale Reżyserii Dramatu. Po przejściu przez wszystkie stopnie naukowe, w 2002 roku otrzymał tytuł naukowy profesora.
Wiele lat spędził we Francji, gdzie wykładał w l'Institut National des Langues et Civilisations Orientales (Paryż} i w Universite Francois Rabelais w Tours. Specjalizuje się w komparatystyce literackiej, historii literatury powszechnej XIX wieku, historii teatru antycznego. Od ośmiu lat prowadzi indywidualne badania nad mitami świata starożytnego. Wykłada mitoznawstwo porównawcze (Babilon, Egipt, Grecja, Rzym) oraz zajmuje się rytualnymi tekstami ludów starożytnych.
Jest autorem 8 książek, m.in." Ironii romantycznej"Warszawa, 1992, "Teorii dramatu romantycznego w Europie XIX wieku", Bydgoszcz,1999, szkiców z antropologii XIX wieku (książka o Fauście, Kraków 1998,szkice o ironii, Kraków,1994, "O obrotach sfer romantycznych", Bydgoszcz 1997),"The History of Polish Literature. Part Two",Kraków,1998, "Archeologii wyobraźni", Kraków, 2001 i ostatnio książki o różnych rejonach wrażliwości pt. "Moje przestrzenie", Kraków , 2004.
Publikował również we Francji i w Belgii (w Centrum Badań nad Wyobraźnią, w "Revue Slave", w "Annales Maeterlinck")Wykładał m.in. w Berlinie Zachodnim, Giessen, Grenoble, Gandawie. Opublikował ponad 200 artykułów, szkiców i recenzji. Brał udział w 11 konferencjach zagranicznych i 30 polskich. Jest obecnie prezesem Polskiego Towarzystwa Komparatystycznego należącego do ICLA (International Comparative Literature Association). Byl głównym wykonawcą grantu KBN poświęconego badaniom dziedzictwa antyku w XIX wieku. Wydał cztery dramaty, z których dwa doczekały się inscenizacji, sam wyreżyserował we Francji i w Belgii sześć przedstawień.
Jego pasją jest nauczanie ludzi otwartych, ciekawych świata i człowieka, wrażliwych i miłujących prawdę.
Najczęściej czyta Rimbauda, Słowackiego i Baudelaire'a. Wierzy, że każdy prawdziwy artysta mówi poezją. Jego ukochanym miejscem na świecie są Delfy. Chciałby się spotkać z Erazmem z Rotterdamu, ale on już tu nie mieszka.
