Kierownik Zakładu Teorii Literatury i dyrektor Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Zainteresowania naukowe skupione przede wszystkim wokół literatury romantycznej i poezji XX wieku, jak również wokół zagadnień procesu historycznoliterackiego, genologii i socjologii form poetyckich, mistrz sztuki interpretacji; autor kilkudziesięciu rozpraw i książek, m.in.: Ewolucje balladowej opowieści (1961), Krzyżowanie się postaci gatunkowych jako wyznacznik ewolucji poezji (1962), Ballada (z Cz. Zgorzelskim, 1970), Poezja romantycznych przełomów (1972), Ruch konwencji, Szkice o poezji romantycznej (z A. Opacką, 1975), Poetyckie dialogi z kontekstem (1979), Lechoń i polskie mity (1993), “W środku niebokręga”. Poezja romantycznych przełomów (1995); twórca “szkoły skamandryckiej” i redaktor serii tomów poświęconych poezji Skamandra (Skamander 1–10), w których publikowali jego wychowankowie.

powrót do listy tutorów