Mikołajczak
Filolog klasyczny: mediewista i neolatynista, tłumacz poezji łacińskiej oraz popularyzator antyku. Od czasu studiów związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest współorganizatorem i dyrektorem naukowym Collegium Europaeum Gnesnense oraz pełnomocnikiem Rektora UAM ds. Międzyuczelnianych Indywidualnych Studiów Humanistycznych – Akademia »Artes Liberales«. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół poezji rzymskiej epoki augustowskiej, mediewistyki w aspekcie tekstologicznym i historycznoliterackim oraz literatury łacińskiej doby staropolskiej. Ostatnio rozwija badania w zakresie dialogu międzycywilizacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem związków między łacińskim Zachodem i grecko-bizantyńskim Wschodem oraz recepcji kultury łacińskiej na Dalekim Wschodzie. Opublikował ponad 60 prac naukowych, w tym m. in. następujące książki: Antyk w poezji Macieja Kazimierza Sarbiewskiego (wyd. 1 Gniezno 1992, wyd. 2 Poznań 1994), Kapitol – sanktuarium starożytnego Rzymu i jego religia (Poznań 1994), Cezara wojna galijska (Wrocław 1996), Łacina w kulturze polskiej (Wrocław 1998, wyd. 2 1999), Studia Sarbieviana (Gniezno 1998), Grecja bogów i herosów (Wrocław 2000), Bajeczne dzieje Polski (Wrocław 2001), Myśli europejskie (Poznań 2001), Rzym legendarny (Wrocław 2002) oraz przekłady poematów Owidiusza: Lekarstwa na miłość (Poznań 1993), O kosmetyce twarzy pań (Koszalin 1994), Sztuka rybołówstwa (Gniezno 1997). Jest redaktorem naukowym periodyku „Symbolae Philologorum Posnaniensium” oraz redaktorem naczelnym „Fundamenta Europaea”.