Historyk i antropolog kultury, zajmuje się przede wszystkim kulturą polską w relacjach regionalnych (Europa Środkowowschodnia) i uniwersalnych. Współzałożyciel i kierownik Katedry Kultury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, od r. 1998 — dyrektor Instytutu Kultury Polskiej. Zainteresowania badawcze: literatura w kontekście idei, historia idei, interpretacja twórczości Stanisława Brzozowskiego. Twórca zespołowego programu badawczego Polski wiek XX. Elementy antropologii współczesności. Inicjator powołania specjalizacji “Animacja kultury” na studiach polonistycznych, współtwórca nowego kierunku studiów na UW — “Wiedza o kulturze”. Autor ok. 250 rozpraw, esejów i artykułów, 6 książek, 9 publikacji zbiorowych, współautor 2 podręczników, m.in.: Stanisław Brzozowski. Kształtowanie myśli krytycznej, 1976; Etos lewicy. Esej o narodzinach kulturalizmu polskiego, 1990; Przedwiośnie czy potop. Studium postaw polskich w XX wieku, 1997; No! Io non sono morto... Jak czytać “Legendę Młodej Polski”, 2001; podręczniki: W kręgu socjologii literatury. Antologia tekstów zagranicznych (wybór tekstów, wstęp i opracowanie), t. I i II, 1977, 1980; Wiedza o kulturze. Cz. I. Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów (wstęp i redakcja), 1995, 1998; Wiedza o kulturze. Cz. II. Antropologia słowa (współautor), w druku. Promotor prac doktorskich.

powrót do listy tutorów